Tarihte TAŞKIŞLA

Galatasaray'da ahşap bir binada bulunan Mekteb-i Tıbbiye'nin çağdaş donanımına sahip ve kagir olarak inşa edilmiş yeni bir binada eğitim sürdürmesine gerek duyulmuş ve İngiliz mimar Williams James Smith tarafından tasarlanan Taşkışla'nın inşasına bu amaçla başlanmıştır.

Bünyesinde üç yüz öğrenciye eğitim verebilecek bir okul ile iki yüz hasta kapasiteli bir eğitim kliniği, ayrıca eczane, laboratuarlar, morg, çeşitli servis bölümleri ile bir cami, saat kulesi; iki havuz ve bir Daire-i Hûmayûn’u barındıran bir bina olarak tasarlanmıştır. Temel atma töreni 24 Şubat 1847'de Sultan Abdülmecid tarafından yapılmıştır. İnşaat çalışmaları hızla sürdürülürken 1849'da yapının bir kışlaya dönüştürülmesine karar verilmiştir.

Taşkışla, Kırım Savaşı (1853-56) sırasında Fransız askerleri için hastane olarak tahsis edilmiş ancak Sultan Abdülaziz döneminde onarılmış ve yeniden Kışla olarak kullanıma açılmıştır.

Taşkışla 1894 depreminde hasar görmüş ve dönemin ünlü mimarları Raimondo D’Aronco ve Alexander Vallaury tarafından onarılmıştır. Bina Balkan Savaşları sırasında da yine geçici bir süreliğine hastane olarak kullanılmıştır. Taşkışla 1944'te İstanbul Teknik Üniversitesi'ne tahsis edilmiştir. Prof. Paul Bonatz ve Prof. Emin Onat tarafından hazırlanan onarım ve yeniden kullanım projesine göre Mimarlık ve İnşaat Fakülteleri ile Rektörlük merkez binası kullanılmaya başlanmıştır.

Dikdörtgen planlı yapının ortasında büyük bir avlu bulunur. Avlunun merkezinde ıhlamur ağaçlarının çevrelediği oval biçimli bir havuz yer alır.

Günümüzdeki düzenlenişinde binanın doğu ve batı cephelerindeki mekânlar öğretim kadrosunun kullanımına, avluya bakan mekânlar geniş atölyelere ayrılmıştır. Büyük amfiler ise kuzey ve güney cephelerinde yer almaktadır. Cephelerde ve mimari öğelerde Neo-Rönesans bir üslup egemendir. Kat aralarını belirleyen kornişlerin ve saçak kornişinin yatay çizgisi, yapının geometrik ve strüktürel cephe kurgusunu oluşturur. Cephelerde kontrollü bezeme kullanımı ve sekiz adet yivli İyonik sütün üzerinde yükselen giriş portiği kesintisiz bir süreklilikle yapının mimari ifadesine kararlı bir bütünlük ve dingin bir sadelik kazandırmaktadır.

TARIHCE-1024x107

Taşkışla Kronolojisi

1884 İlk sivil mimar ve mühendisler yetiştirilmek üzere “Hendese-i Mülkiye Mektebi” açıldı. “Hendese-i Mülkiye Mektebi”nin ilk programlarında yol, köprü ve çeşitli bina inşaatları karışık olarak yer almış ve “İnşaat-Mimarlık” tek meslek halinde kabul edilmiş bulunmaktaydı.
1909 Okul askeri idareden ayrılarak, “Nafıa Nezareti”ne bağlanmış ve “Mühendis-i Ali”si olarak adlandırılmıştır. Mühendisliğin her dalında eleman yetiştiren okul Yol, Demiryol, Su İşleri ve İnşaat-Mimarlık şubelerine ayrılmıştı.
1928 Tüzel kişilik kazanan okul “Yüksek Mühendis Mektebi” adını almıştır.
1940 ”Yüksek Mühendis Mimar” yetiştiren mimarlık şubesi ilk mezunlarını vermeye başladı.
1941 Milli Eğitim Bakanlığına bağlanan okul “Yüksek Mühendis Okulu” adını aldı.
1944 Çıkan Üniversiteler Kanunu ile “Yüksek Mühendis Okulu” on yarıyıl eğitim veren ve “İstanbul Teknik Üniversitesi” adını alan özerk bir öğretim kurumu olmuştur. “Mimari Şubesi” de ayrı bir öğretim programı uygulayan “Mimarlık Fakültesi”ne dönüştürüldü. Taşkışla binası bu yüksek öğretim kurumuna tahsis edildi.
1955 Reform çalışmalarına başlanarak eğitim ve öğretim programları geliştirildi.
1973 Yeniden örgütlenme çalışmaları sonucunda beş bilim dalı içinde onüç kürsü oluşturuldu.
1974 Mimarlık Fakültesi, 10 yarıyıl olan lisans eğitimini 8 yarıyıla indirerek yüksek lisans eğitimini başlattı.
1981 2547 sayılı “Yüksek Öğretim Kanunu”nun uygulamaya konulmasıyla Mimarlık Fakültesi yeniden örgütlenerek eğitim-öğretim-araştırma ve uygulama etkinliklerini sürdürmeye devam etti.
1981 Mimarlık ile Şehir ve Bölge Planlama Bölümleri birbirinden ayrıldı.
1982 İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi ile İ.T.Ü.Maçka Mimarlık Fakültesi birleştirildi.
1993 Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü kuruldu.
1996 ITU Bölümleri %30 İngilizce Programlarına başladı.
2002 İç Mimarlık ve Peyzaj Mimarlığı Bölümleri kuruldu.
2008 Mimarlık Bölümü NAAB (National Architectural Accrediting Board) dan Substantial Equivalency aldı.
2009 Mimarlık Bölümü’ nün 4 Anabilim Dalı (Bina Bilgisi, Yapı Bilgisi, Mimarlık Tarihi, Restorasyon) birleştirilerek Mimarlık Anabilim Dalı, Şehir ve Bölge Planlaması Bölümü 2 Anabilim Dalı (Şehircilik, Bölge Planlama) birleştirilerek Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı oluşturuldu.
2010 ITU Bölümleri %100 İngilizce Programlarına başladı.

KURUCU ÖĞRETİM ÜYELERİ

01_kemalettin

Mimar Kemalettin Bey

(D.1872-Ö.1927) HENDESE-I MÜLKIYE MEKTEBI
1891 YILI MEZUNU

02_paul

Prof.Paul BONATZ

(D.1877-Ö.1956) MIMARLIK FAKÜLTESI
BINA BILGISI KÜRSÜSÜ
03_paolo

Prof.Paolo VERZONE

(D.1902-Ö.1986) MIMARLIK FAKÜLTESI (1951-1959)
(İNŞAAT MÜHENDISI-POLITECNICO DI TORINO 1925 YILI MEZUNU)
04_wilhelm

Ord.Prof.Wilhelm TIEDJE

(D.1898-Ö.1987) İTÜ MIMARLIK FAKÜLTESI(1952-1953)
(1922 HANNOVER TEKNIK ÜNIVERSITESI MEZUNU)
05_gustav

Ord.Prof.Dr.Gustav OELSNER

(D.1879-Ö.1956) MIMARI ŞUBESI ŞEHIRCILIK KÜRSÜSÜ (1939)
(BERLIN TEKNIK ÜNIVERSITESI MIMARLIK MEZUNU)
06_rudolf

Prof.Rudolf BELLING

(D.1886-Ö.1972) MIMARLIK FAKÜLTESI (1951-1966)
07_clemens

Prof.Clemens HOLZMEISTER

(D.1886-Ö.1983) MIMARLIK FAKÜLTESI (1940-1949)
(1913 VIYANA TEKNIK ÜNIVERSITESI MIMARLIK MEZUNU)
08_hamit

Prof.Hamit Dilgan

(D.1901-Ö.1976) İTÜ MIMARLIK FAKÜLTESI YÜKSEK MATEMATIK KÜRSÜSÜ (1932-1970)
(1924 İ.Ü. MATEMATIK FIZIK MEZUNU)
09_mukbil

Prof. Mukbil GÖKDOĞAN

(D.1909-Ö.1992) MIMARLIK FAKÜLTESI YAPI BILGISI KÜRSÜSÜ (1946-1969)
10_emin

Ord.Prof. Emin ONAT

(D.1908-Ö.1961) MIMARLIK FAKÜLTESI BINA BILGISI KÜRSÜSÜ (1935-1961)
(1934 ZÜRIH TEKNIK ÜNIVERSITESI MEZUNU)
11_orhan

Prof. Orhan ARDA

(D.1911-Ö.2003) MIMARLIK FAKÜLTESI BINA BILGISI II, ENDÜSTRILEŞMIŞ BINA VE ÇEVRE ANALIZI KÜRSÜSÜ (1938-1978)
(1936 İTÜ MIMARI ŞUBESI MEZUNU)
12_said

Prof. Said KURAN

(D.1911-Ö.1998) İTÜ MIMARLIK FKÜLTESI YAPI STATIĞI VE BETONARME KÜRSÜSÜ (1946-1976)
(1933 YÜKSEK MÜHENDIS MEKTEBI MEZUNU)